Majowe słoneczko.

Na majowej łące, słonko pięknie świeci,

cieplutkie promyczki, śle do wszystkich dzieci,

lecz pewnego razu, nagle myślało,

"Pójdę na wycieczkę, czasu ma niemało".

Odwiedziło żabkę co się pluska w stawie, 

a ta mała żabka, myśli o zabawie.

Słonko małej żabce, pięknie się skłoniło,

i na swą wycieczkę dalej wyruszyło. 

Na polanie pszczoły, brzęczą i latają,

pyłek z wielu kwiatów, cały dzień zbierają. 

Śle uśmiech słoneczko pracowitym pszczołom,

a one wciąż brzęczą muzykę wesołą.

W tym czasie niedźwiadek powoli się skrada,

aby zabrać miodek i go szybko zjadać.

Słońce wszystko z góry bacznie obserwuje,

troszeczkę się śmieje i dalej wędruje. 

Zwiewnie i leciutko motylki fruwają,

do tego słoneczka troszkę się zbliżają. 

Na niebie wciąż tańczą barwne i wspaniale 

a słoneczko nagle, robi się ospałe. 

"Cały dzień wędruję, czas na odpoczynek!",

i nasze słoneczko zaśnie już za chwilę.

Kiedy będzie spało, będzie pięknie śniło, 

o tym co na łące dzisiaj się zdarzyło.